Ik ben met de allerliefste Agnes naar een lezing van Michael Roads geweest. Deze bijzonder kwieke meneer spreekt over liefde. Is vrij van zelfkritiek, zorgen en angsten. Hij leeft in het moment en maakt verre reizen met zijn lichtlichaam. Wiew!
Het ging erover dat je veel meer invloed hebt op het universum dan je door hebt. Omdat we allen één zijn.
Hoe belangrijk het is om van jezelf te houden. Echt volledig…Want als je van jezelf houdt, houd je van de ander.
Dat boosheid je verbindt met alle boosheid in de wereld en dat dat een enorme sterke negatieve kracht is. Dat oorlog een maf concept is omdat het betekent dat we niet genoeg van onszelf houden. Want hoe kun je in vredesnaam iemand pijn doen waar je van houdt?
Dat je energie hebt die je naar beneden tilt en die je oplift.
Dat de hele wereld energie is.
En over het hart,
ach dat hart van ons….
Dat alle zelfkritiek in je brein zit. Dat 99% volkomen nutteloos gewauwel is.
Dat je dat brein zo belangrijk maakt maar zeg je ooit: I love you with all my brains?
Nee, het zit in je hart.
Je hart kent geen angst
Je hart kent geen zorgen
Je hart oordeelt niet
Je hart kent geen jaloezie.
Je hart wil niet winnen of gelijk hebben
Je hart wil blijheid, liefde en vrijheid geven.
Het is zo belangrijk om met een open hart vol liefde in de wereld te staan.
Liefde te geven aan de blijen onder ons is gemakkelijk.
Je hart openen voor de boze, angstige, onredelijke mensen.
Dat is the masterproef.