Afgelopen weekend heb ik de City Swim gezwommen. Onderdeel van de Swim Challenge, waarbij vanaf Zoutkamp naar de Oosterhaven wordt gezwommen om geld in te zamelen voor onderzoek naar kanker. De City Swim is het laatste stukje, 1,5 km door de Groninger grachten.
Je mag meedoen als je €100 bij elkaar gesponsord hebt.
Vorig jaar deed ik ook al mee en daarna heb ik velen uitgedaagd dit jaar ook mee te zwemmen.
En wie deden dat? Mijn geweldige zonen!
Pim heeft de hele zomer -net als ik- uren gezwommen in het Paterswoldsemeer, Bram vond 1,5 km een afstand voor watjes en trainde consequent niet.
En zo plonsden we het water in. Ik wilde er een waardevolle moeder-zoons-activiteit van maken maar bij de museumbrug vond Pim het wel best en spurtte naar de kopgroep. Bram heeft een soort van verticale slag en kletste gezellig door, ik dobberde genoeglijk om hem heen. En zo zwommen we naar de finish, aangemoedigd door familie en vrienden, en waren trots dat we met een hele leuke middag €600 bij elkaar gehaald hadden voor het goede doel.
Bruggetje naar challenge:
Vandaag heb ik voor de 200e keer de Kirtan Kriya gedaan. Ik heb al vaker over deze meditatie verteld: de belangrijkste meditatie vanuit de Kundalini yoga die je energie geeft, stress reduceert, je onderbewuste opschoont en je bij je hart uit laat komen. En wetenschappelijk bewezen effect: zie hier!
De challenge in de Kundalini yoga is om een meditatie niet 1 keer te doen maar meerdere dagen achter elkaar: 40, 90, 120 of zelfs 1000
En hoe langer je de meditatie doet, hoe groter het effect, hoe meer je je eigen patronen doorbreekt.
En we handelen zoveel uit onbewuste patronen. Sla je armen maar eens over elkaar en probeer het daarna eens andersom te doen. Huhhh? Zo vast kun je zitten zonder dat je het door hebt.
Ik heb de Kirtan Kriya al een paar keer 40 dagen gedaan, ook wel 90 dagen maar altijd stopte ik.
De Kirtan Kriya brings change in your life, en soms ging dat me te hard. Of ik had gewoon geen zin meer.
Maar sinds 200 dagen heb ik me voorgenomen om de Kirtan Kriya 1000 dagen te doen.
Dan ben je meester over de meditatie en dat klinkt reuzecool.
Nou, zover is het nog niet.
Ik heb me de afgelopen 200 dagen tijdens de meditatie vaak rot verveeld, werd me bewust van m’n eigen onrust, ik werd soms verdrietig en soms blij, ik heb ‘m meestal alleen maar ook samen met mijn liefsten gedaan, buiten en binnen, met yogi’s en op mijn werk. Soms was ik verliefd op de Kirtan Kriya en soms vond ik er niks aan.
Maar ik heb het wel gedaan.
En dat is wat de Kundalini Yoga zegt: discipline is de poort naar geluk. Als je jezelf voorneemt om iets te doen en je houd je daaraan, geeft dat je een goed gevoel over jezelf. En dat opent de poort naar nieuwe dimensies.
En dat ervaar ik zeer zeker.
En met inmiddels een zekere trots en blijheid stommel ik zo elke dag weer naar m’n schapenvachtje…
Nog maar 800 keer…..